Spotkanie z behawiorystą

Pierwsze spotkanie odbywa się w domu, w którym mieszka pies. Czas trwania to zazwyczaj około 2h i obejmuje omówienie problemów, szczegółową analizę zachowania psa, ustalenie celów terapii oraz dalsze postępowanie.
Cena 300,- złotych

Pierwsze spotkanie z behawiorystą jest możliwe również online.
Cena 280,- złotych

Drugie i kolejne spotkanie z behawiorystą (nie później niż miesiąc od pierwszej), trwa ok 1 godziny, służy monitorowaniu postępów i wprowadzaniu ewentualnych modyfikacji do planu działania.
Cena 200,- złotych

Drugie i kolejne spotkanie z behawiorystą jest możliwe również online.
Cena 180,- złotych

Spacer i wizyta w 3 Siostrach

W miniony czwartek nasza schroniskowa ekipa wybrała się na spacer Monciakiem w dół zakończony wizytą w 3siostry.
Byli z nami stali bywalcy Miśka i Bounty. Lękliwy Tasman coraz dzielniej kroczył ze swoją Wolontariuszką Anią. Młody szalony Pedro chciał się wkupić swoimi pięknymi oczami za bar. Elton, który pierwszy raz był z nami na spacerze pokazał, że potrafi „siad” i pięknie podaje łapę swojej ukochanej Wolontariuszce Marcie.

Wielopsia rodzina

Łączenie psów musi być przemyślaną strategią opartą na dogłębnej analizie zachowań i preferencji każdego psa. Zaczynamy od indywidualnej oceny temperamentu, poziomu aktywności i społecznościowego charakteru każdego zwierzaka. Następnie, korzystając z technik behawiorystycznych, tworzymy plan adaptacji, uwzględniający stopniowe wprowadzanie psów do siebie, kontrolowane interakcje oraz wspólne zajęcia, aby budować zaufanie i więzi między nimi. Nasze podejście opiera się na cierpliwości, zrozumieniu i poświęceniu, zapewniając, że każdy pies znajdzie w grupie swoje miejsce, tworząc zdrową i zharmonizowaną społeczność.

Zabawki w życiu psa

Psy, podobnie jak ludzie, posiadają swoje indywidualne charaktery i zdolności do wyrażania emocji. Wśród nich można wyróżnić grupę delikatnych, wrażliwych zwierząt, które swoje frustracje i trudne emocje wyrażają gryząc różne zabawki.Stają się one nie tylko źródłem zabawy, ale też sposobem na rozładowywanie stresu zastępując bezpośrednią konfrontację. W ten sposób pełnią także rolę terapeutyczną.

Poprzez gryzienie, szarpanie i kopulację, psy rozładowują nagromadzone napięcie, utrzymując równowagę psychiczną i fizyczną.

Właściciele delikatnych psów dostrzegają tę rolę zabawek. Zauważają, że poza rozrywką stanowią one bezpieczną przystań emocjonalną dla zwierzęcia oraz rozwijają umiejętności poznawcze. Odpowiedni dobór zabawek, takich jak miękkie pluszaki czy różnej twardości gryzaki, jest kluczowy.

Podsumowując, wrażliwe psy korzystają z zabawek jako środka do wyrażania emocji i rozładowywania frustracji. Odpowiednie zabawki nie tylko dostarczają rozrywki, ale także wspierają dobrostan psychiczny psa, umożliwiając mu kontrolowanie tempa interakcji ze światem zewnętrznym.

Dlaczego pies po adopcji ze schroniska często nie szczeka?

Pies adoptowany ze schroniska może przez jakiś czas nie szczekać z kilku potencjalnych powodów:

Przeszłość w schronisku: Psy ze schronisk często przeżywają trudne doświadczenia, które mogą wpłynąć na ich zachowanie. Niektóre z nich mogą mieć negatywne skojarzenia ze szczekaniem, co może sprawić, że będą mniej skłonne do tego zachowania.

Stres i adaptacja: Pies w nowym domu może być zestresowany i musi się przystosować do nowego otoczenia. W okresie adaptacji niektóre psy mogą być ciche i nieśmiałe, włącznie z unikaniem szczekania.

Trening i socjalizacja: Adoptujący pies może potrzebować czasu, by nauczyć się nowych zasad i norm w swoim nowym domu. W miarę jak pies dostosowuje się do nowych warunków, może stopniowo zacząć szczekać.

Indywidualne cechy osobowości: Każdy pies ma swoją unikalną osobowość. Niektóre psy po prostu są mniej szczekliwe niż inne, bez względu na swoją przeszłość.

Pamiętajmy, że jeśli pies nie szczeka po adopcji, niekoniecznie musi być problemem. To zmienia się w miarę jak pies przystosowuje się do nowego środowiska i relacji z opiekunami. Jeśli zauważasz, że twój pies nie szczeka, ale jest zdrowy i szczęśliwy, to nie ma powodu do niepokoju.

Najczęściej jednak spotykam się z tym, że pies nie szczeka z powodu stresu, który jest istotnym czynnikiem wpływającym na zachowanie psa adoptowanego ze schroniska, A dokładniej:

Stres po adopcji: Przejście z życia w schronisku do nowego domu może być bardzo stresujące dla psa. Zmiany w otoczeniu, nowe osoby i brak pewności, co się wydarzy, mogą wywołać stres u zwierzęcia. Ten stres może przejawić się w różny sposób, w tym poprzez wycofanie się, nieśmiałość i rezygnację z pewnych zachowań, takich jak szczekanie.

Adaptacja do nowego otoczenia: Pies musi przystosować się do nowych warunków, zapachów i zasad panujących w nowym domu. W okresie adaptacji może być bardziej skupiony na rozumieniu, jakie zachowania są akceptowalne, a jakie nie, niż na wyrażaniu siebie poprzez szczekanie. Może potrzebować czasu, aby zrozumieć, że może czuć się bezpiecznie i swobodnie w swoim nowym środowisku.

Złożoność emocji: Stres i adaptacja mogą prowadzić do mieszanki emocji, które wpływają na zachowanie psa. Niektóre psy reagują na stres poprzez wycofywanie się i unikanie sytuacji, które je niepokoją, co może obejmować unikanie szczekania, zwłaszcza jeśli związek między szczekaniem a nieznanym otoczeniem jest negatywny.

Indywidualne potrzeby i tempo adaptacji: Każdy pies ma swoje własne tempo adaptacji i unikalne potrzeby emocjonalne. Dla jednych psów może to oznaczać szybkie dostosowanie się do nowego środowiska, podczas gdy inne potrzebują więcej czasu i cierpliwości, zanim zaczną pokazywać swoją prawdziwą osobowość i zachowanie.

Ważne jest, aby okazać psu miłość, wsparcie i cierpliwość w okresie adaptacji. Stopniowo, w miarę jak pies będzie czuł się bezpieczniej i bardziej zrelaksowany w nowym domu, może zacząć przejawiać bardziej typowe zachowania, w tym także szczekanie, jeśli jest to część jego naturalnej komunikacji.